ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ ΕΝΟΣ ΜΠΑΜΠΑ (ΜΕΡΟΣ Α)
Νοεμβρίου 24, 2017
Επιτέλους έφτασε το ευλογημένο πρωϊνό του Σαββάτου. Για αρχή δεν ακούς το καταραμένο ξυπνητήρι και αντί για το αγχωμένο ντύσιμο και το φευγιό με μουρμουρητά, σηκώνεσαι όμορφος και σένιος, έτοιμος να πιεις καφέ με την φόρμα σου. Παραδέχομαι ότι είμαι εξαρτημένος από καφέ. Χωρίς καφέ είμαι ένα ζόμπι που απλά παραπατάω και μουγκρίζω. Καλά, το δεύτερο το κάνω και με καφέ, αλλά το νόημα το πιάσατε. Έχω φτιάξει καφεδιά περιποιημένη, αχνοβολιστή και είμαι έτοιμος να χαζέψω σε εφημερίδες, ίντερνετ, τηλεόραση.
Κατεβάζω πρώτη γουλιά όλος χαρά και..μπαμπάαααα ακούγεται η φωνή του Γιώγιου που τρέχει όλος χαρά στο σαλόνι.
Μπαμπάκια και στάρια λέω όλος χαμόγελο στο λεβέντη μου και κοιτάζω λοξά, παραπονεμένα τον καφέ που δεν θα ξαναδώ. Αρχίζουμε πρωϊνά, ντυνόμαστε,φτιαχνόμαστε και φτάνει η ώρα των αποφάσεων. Ο Γιώργος έχει αποφασίσει. Θέλει βόλτα. Καλά άμα ο καιρός είναι καλός παίρνουμε τις στράτες, όπου οι περιπέτειες μας θα αποτελέσουν ξεχωριστό άρθρο. Άμα δεν είναι ;
Προσπαθήστε να πείσετε έναν σπόρο δυόμιση έτων που σαν γατί αναμαλλιασμένο στέκεται στην πόρτα και θέλει βόλτα. Όχι αλήθεια, προσπαθήστε. Ξεκινάω πολιτισμένα να πιάσουμε διάλογο. Αποτυχία πλήρης. Ωραία λέω, σχέδιο β. Δωροδοκία. Ξέρω, δεν είναι πολύ παιδαγωγικό και καθωσπρέπει, αλλά δεν ισχυρίστηκα ότι είμαι η Μοντεσόρι και θυμηθείτε ότι δεν έχω πιει καφέ.
Με τα πολλά και τα λίγα πάω στον τόπο των μαρτυρίων, το παιδικό δωμάτιο. Ευτυχώς για τον ίδιο, φυσιολογικά του αρέσουν τα παιδικά μπιχλιμπίδια, αυτοκινητάκια, κατασκευές και οτιδήποτε έχει χρώματα και βγάζει ήχους που σου γανώνουν το κεφάλι. Νοικοκύρης ο γιος, ευτυχώς πήρε από τη μάνα του, τα βάζει σε μια ιπποτική σκηνή η οποία μετά βίας χωρά αυτόν και την προίκα του. Είναι φιλόξενο όμως το καμάρι μου. Θέλει κι τον μπαμπά του στη σκηνή.
Μια-δυο ωρίτσες μετά και αφού έχω κουλουριαστεί σαν τον πύθωνα σε κοφίνι και έχουμε εξαντλήσει όλη την προίκα του παιδικού δωματίου, θα φτάσει μεσημέρι, θα ντερλικώσουμε και θα ρίξουμε μια ξεσυγυρισμένη μεξικάνικη σιέστα, διότι το απόγευμα έχουμε σκηνές από τον «Πυρετό το Σαββατόβραδο». Για αυτές όμως θα μιλήσουμε σε άλλο άρθρο.
Περιμένω τις δικές σας καταπληκτικές πρωϊνές εμπειρίες με τα καμάρια σας. Καλά κουράγια και τα σέβη μου.
Λουκάς
0 σχόλια