Από την πρώτη στιγμή που ανακοινώνεις στον κοντινό σου περίγυρο ότι πρόκειται να γίνεις μαμά, βομβαρδίζεσαι με ένα σωρό πληροφορίες, κάποιες αρκετά χρήσιμες, άλλες έρχονται απλά καλοπροαίρετα και άλλες με έντονο ενθουσιασμό για όλο αυτό που σε περιμένει. Κανείς ποτέ, όμως, δε θα σου μιλήσει για τις δυσκολίες. Θέλεις από ευγένεια, θέλεις επειδή εμείς οι μαμάδες έχουμε εφεύρει έναν σύγχρονο μηχανισμό επιβίωσης που διαγράφει τις δυσκολίες μόλις ξεπεραστούν, υπάρχουν πράγματα που αποκρύπτονται από τις μέλλουσες μαμάδες. Σα να έχουμε δημιουργήσει, εν αγνοία μας, έναν άγνωστο κανόνα, ο οποίος εδώ που τα λέμε, έτσι και παραβιαστεί, είναι σα να ανοίγεις το κουτί της πανδώρας.


Η μητρότητα δεν είναι απλά μία κατάσταση. Η μητρότητα είναι συναίσθημα και, μάλιστα, από τα πιο έντονα και παράξενα που μπορεί να βιώσει μία γυναίκα.  Είναι συναίσθημα, που γεννά τόσα κι άλλα τόσα συναισθήματα, συνδεδεμένα με την αγάπη, την απογοήτευση, τη θλίψη, τον ενθουσιασμό, τη χαρά, το φόβο, την αγωνία και πολλά, πολλά άλλα. Ανάμεσα σε όλα αυτά, λοιπόν, που θα ακούσεις σχετικά με το τί είναι η μητρότητα, άκουσε και κάποια από την άλλη όψη του ίδιου νομίσματος.

Από τη στιγμή που θα πάρεις στα χέρια το παιδί σου, σταματάς να είσαι ο άνθρωπος που ήσουν κάποτε. Δεν πρόκειται για μία επιλογή που γίνεται εκούσια εκείνη τη στιγμή, απλά συμβαίνει. Όλες οι τρέλες που κατά καιρούς έχεις κάνει στη ζωή σου, περνάνε μπροστά από τα μάτια σου, μόνο για να σε κάνουν να αναρωτηθείς, πώς άντεξε η δική σου μαμά αυτήν την τεράστια αγωνία και πώς κατάφερε να κουβαλήσει την ευθύνη του να εξαρτάται ένας άνθρωπος απόλυτα από εσένα!

Τα πρώτα βράδια (και ίσως όχι μόνο αυτά) μπορεί να είναι πολύ δύσκολα. Θα ακούσεις σίγουρα για το πόσο μαγικά είναι να θηλάζεις το παιδί σου και για το μοναδικό δέσιμο που δημιουργείται μεταξύ σας για όσο αυτός διαρκέσει. Και είναι, πράγματι, μοναδικό συναίσθημα. Κανείς δε θα σου πει, όμως, για τα μοναχικά βράδια, που το κεφάλι σου θα πέφτει από την κούραση, για την προσπάθειά σου να βρεις μια βολική στάση, ώστε να μην πονάει η πλάτη σου, για τα δάκρυα που αποφάσισαν να βγουν από τα μάτια σου στις 4 τα αξημέρωτα, έτσι, χωρίς κάποιο λόγο και για τις στιγμές που αποκοιμήθηκες με τον απορροφητήρα αναμμένο, αφού δεν υπήρχε κανένας άλλος τρόπος να σταματήσει το κλάμα του.

Ποτέ ξανά δε θα κοιμηθείς το ίδιο ήρεμα. Θα υπάρχουν φορές που θα ξυπνάς στη μέση του ύπνου σου μόνο για να βεβαιωθείς ότι το μωρό αναπνέει και θα βάζεις τα κλάματα, ευχόμενη να μην του συμβεί τίποτα κακό στη διάρκεια της ζωής του. Θα βρεθείς να διαβάζεις για όλες τις πιθανές παιδικές αρρώστιες (αυτό καλύτερα να το αποφύγεις) και σε κάθε δυσάρεστη είδηση θα σε πιάνει πανικός, επειδή θα φαντάζεσαι το παιδί σου στη θέση ενός άλλου.

Το μπάνιο σου και οι ατελείωτες ώρες που περνούσες στο καυτό σου αφρόλουτρο θα γίνουν παρελθόν.  Θα αρκεστείς αρχικά στα γρήγορα ντουζάκια και θα ευγνωμονείς τον άνθρωπο που ανακάλυψε την αλογοουρά, αφού θα αποτελεί μία από τις μόνιμες διακοσμητικές επιλογές των μαλλιών σου. Θα μάθεις να νιώθεις άνετα και χωρίς μακιγιάζ και θα λησμονείς ώρες ώρες τις στιγμές που μπορούσες να αφιερώσεις χρόνο στον εαυτό σου.

Η σχέση σου με τον σύντροφό σου θα περάσει από διάφορα στάδια. Ένα μωρό αλλάζει τα πάντα στην καθημερινότητά σου. Ο χρόνος που θα μπορείτε να περνάτε οι δυο σας δεν υπάρχει και θα βρεθείς πολλές φορές να τον κατηγορείς ότι δε σε στηρίζει όσο  θα ήθελες. Θα υπάρξουν στιγμές που δε θα τον νιώθεις δίπλα σου, αλλά απέναντί σου, θα του φορτώσεις όλες τις ευθύνες για τη σχέση σας, θα μαλώσετε, θα πείτε άσχημες κουβέντες ο ένας στον άλλον, θα κοιμηθείτε σε χωριστά δωμάτια, αλλά στην πρώτη εύκολη νύχτα που θα σας τύχει, θα καταλάβεις πως είναι ο μόνος άνθρωπος με τον οποίο μπορείς να φαντάζεσαι τη ζωή σου.

Θα υπάρχουν μέρες που η ψυχική σου κούραση θα είναι μεγαλύτερη από τη σωματική και αυτό είναι πέρα για πέρα εξαντλητικό. Θα αναρωτιέσαι, γιατί αισθάνεσαι έτσι, εφόσον έχεις καταφέρει να κοιμηθείς, θα γκρινιάζεις και δε θα αντέχεις τον εαυτό σου, θα τα βάζεις με τον εαυτό σου που έχεις γίνει τόσο ευαίσθητη, κάπου εκεί θα ξανακλαίς, θα νιώθεις περισσότερο αποτυχημένη μαμά παρά επιτυχημένη και θα παρακαλάς να έρθει το βράδυ για να κοιμηθεί, ώστε να καταφέρεις να μαζέψεις τα κομμάτια σου και να το πάρεις όλο αυτό από την αρχή. Και θα το κάνεις με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.

Θα ανακαλύψεις μία κρυμμένη πλευρά του εαυτού σου, που αρχίζει να εκτιμά τη μοναχικότητα και την απόλυτη ηρεμία. Θα υπάρξει μία περίοδος, που θα βαριέσαι να συζητήσεις για όλα όσα κάποτε τρελαινόσουν να μιλάς και θα γίνεις λιγάκι αντικοινωνική. Θα προτιμάς μία ώρα ξαπλωμένη κάνοντας απολύτως τίποτα, παρά έναν ζεστό καφέ παρέα με την κολλητή σου. Και όσο τρομακτικό κι αν ακούγεται αυτό, είναι παραπάνω από αληθινό, αφού θα βρεθείς σε μια εξαντλητική καθημερινότητα, η οποία σου ρουφάει και τα ελάχιστα αποθέματα ενέργειας.

Θα νιώσεις πολλές φορές ένοχη, από το ότι δεν κατάφερες να θηλάσεις το παιδί σου, γιατί δεν ήσουν σωστά ενημερωμένη ή, επειδή αναγκάστηκες να το αφήσεις πολύ νωρίς για να επιστρέψεις στη δουλειά σου. Ανεξάρτητα από τις αποφάσεις που θα πάρεις και αν είναι σωστές ή όχι, οι ενοχές ξέρουν πολύ καλά το δρόμο για να σε βρουν, επειδή δεν κάνουν καμία διάκριση. Ωστόσο, θα βρεις το κουράγιο και τη λογική μια μέρα να τις κλωτσήσεις και να τις ρίξεις στον κάδο, μαζί με όλα τα άχρηστα.

Θα κλειδώνεσαι πολύ συχνά στο μπάνιο, μόνο και μόνο για να πάρεις μια βαθιά αναπνοή και να επιστρέψεις στο πεδίο της μάχης σαν σωστός πολεμιστής.

Κανείς δε θα σου πει πως όλο αυτό χρόνο με το χρόνο περνάει και τα πράγματα γίνονται όλο και καλύτερα. Έρχεται αυτή η ρημάδα η στιγμή, που μπορεί να μην ξεχνάς όλα τα άσχημα κομμάτια του παζλ, αλλά τουλάχιστον μοιάζουν λιγότερο σημαντικά. Έρχεται αυτή η μοναδική στιγμή, που μπορεί να λησμονείς τη ζωή που είχες πριν κάνεις παιδί, αλλά ξέρεις πως δε θα άλλαζες την τωρινή σου ζωή με τίποτα στον κόσμο. Κοίτα το πώς χαμογελάει, άκουσε το γέλιο του και μην αφήνεις τις στιγμές να σε προσπερνούν. Πριν καλά καλά το καταλάβεις, θα φορέσουν τα σακίδια στην πλάτη τους και θα σου κουνάνε το χεράκι τους λέγοντας "γεια σου, μαμά''.

    Περσεφόνη