Το πρώτο πράγμα που σκέφτομαι να πω σε έναν άνθρωπο που αγαπώ και εκτιμώ είναι «να χαμογελάς». Θεωρώ πως το χαμόγελο είναι η πηγή της ζωής. Αποτελεί την έκφραση του πιο όμορφου συναισθήματος, έχει μέσα του μια τέτοια μαγική δύναμη, που κάνει και τον πιο σκληρό να λυγίσει. Θα ‘θελα να μπορούσαν όλοι οι άνθρωποι στον κόσμο να χαμογελούν.

Η δουλειά μου, η ενασχόλησή μου με τα παιδιά όλων των ηλικιών, αλλά και η αστείρευτη αγάπη μου γι’ αυτά τα πλάσματα με έκανε να καταλάβω πως εμείς οι ενήλικες βρισκόμαστε σε λάθος μονοπάτι για την αναζήτηση της ευτυχίας. Άρχισα λοιπόν να παρακολουθώ, να μελετώ, να παίζω πιο πολύ μαζί τους, να πειραματίζομαι. Νιώθω, πως λόγω των καθημερινών δυσκολιών, των αυξημένων αναγκών και απαιτήσεων της εποχής, δυστυχώς, έχουμε λιγάκι χάσει το νόημα.